
Castle Yard Chronicle
Nummer 5 MMXVI
U14: Aanval Chargers op precies het juiste moment aanwezig
Dankzij onze nieuwe livestream heeft de Battle At The Castle sinds kort kijkers van over hele wereld. Wel, het is te hopen dat ESPN in de VS deze wedstrijd ook heeft opgepikt, zodat iedere honkballiefhebber dit spektakel nog eens op zijn gemak terug kan kijken. Een zenuwslopend slugfest eindigde na verlenging in een 15-14 overwinning van de Chargers op de Vikings.
Sommige wedstrijden zijn gewoon niet te beschrijven. Hoe zeer je ook je best probeert te doen, je moet het in levende lijve hebben gezien om mee te kunnen praten. De ochtendwedstrijd op Horbach Field mondde uit in een knotsgekke, beladen wedstrijd. een finale waardig, terwijl we echt pas in de eerste ronde van het ‘double-elimination’-format zitten. Met een volgepakte tribune, zelfs op de vroege ochtend, beleefde deze wedstrijd een geweldige apotheose.
Waar te beginnen? Laten we het een theaterstuk met vier aktes noemen. Het eerste deel bestond uit de slagkracht van de Chargers. Nu het er vanaf woensdag echt om gaat, leken alle spelers hun draai te hebben gevonden voor de ploeg van coach Marcel Aerts. Al in de eerste inning sloeg Nick Hofer een 3-run Homerun, een inning later gevolgd door een soloshot van Jelle Bing. Voeg er nog eens doubles en Emile Haswell en Hofer aan toe, en na 2,5 inning was de stand al 2-10. Coach Aerts:’ we hebben de knuppels precies op het goede moment gevonden.’
Akte twee kan het best worden verwoord als: ‘The Comeback’. De initiator: Daan de Haardt. Met de derde homerun van de wedstrijd bracht de infielder de stand op 10-5. En na één run van Chargers werper Marc Doray sloegen de Vikings nog eens toe. Geholpen door twee veldfouten, een geraakt werper en drie hits stond het na vier volledige innings 11-11.
Voor de Chargers coach was het even schrikken. ‘Voor dit toernooi hebben we de focus gelegd op de juiste taak. Eerst fielden, dan pas gooien. Van te voren weten wat je moet doen, de basis moest in orde zijn. Wanneer je dat zelf niet doet, breng je de tegenstander zelf terug in de wedstrijd.’
En toen kwam het derde deel van deze thriller: Verlengen. Beide ploegen kregen de kans om de wedstrijd in de vijfde inning te beslissen met een loper op het derde honk, maar goed werk van de relievers behield de gelijke stand ook de in deze inning. Eén slagbeurt later veranderde deze situatie. Met de honken vol Chargers was het woord wederom aan Jelle Bing. Een harde tweehonkslag in het midveld zorgde voor drie runs, waarna Bing zelf ook nog de thuisplaat passeerde. Drie nullen en de belangrijke overwinning voor de Chargers was binnen.
Het slotstuk krijgt de naam van de laatste werper van de ochtend: Mauro van Mook. De jeugdige werper moest het uitgooien, maar plots kreeg de defense van de Chargers weer last van zenuwen. drie veldfouten brachten evenveel runs voor de Vikings. Maar verder liet Van Mook het niet komen. Met een strikeout op Kaylen Hellemun beëindigde hij de wedstrijd. Aerts gaf na afloop de volle credits aan zijn werper: ’Met tien jongens als Mauro heb je een hele goede ploeg. Hij is heel taakgericht en heeft een hele goede mindset. Van hem kun je erop aan dat hij zijn werk doet.’
Zo viel na bijna drie uur het doek voor deze prachtige vertoning. Aan de staande ovatie van het publiek was het goed te merken. We hadden wederom te maken met een BATC-classic. Dat er in 2016 nog maar vele mogen volgen.

