Castle Yard Chronicle
Nummer 5 MMXVI
BATC-veteraan ziet toernooi evolueren
Inmiddels heeft hij bijna vier jaar BATC-ervaring in zijn bagage, maar geniet hij ieder jaar weer met volle teugen. Kenneth ‘KJ’ Johnson is vanaf het eerste jaar verbonden aan ‘zijn’ Bombers. Maar het toernooi verandert en het talent wordt ieder jaar hoger. ‘Het is niet langer een toernooi voor de jongens, maar voor de complete honkbalgemeenschap.’
Het zou niet vreemd zijn als de kleuren rood en zwart inmiddels door zijn aderen stromen. Hij won verschillende finales, beleefde hoogte- en dieptepunten en vond in Oosterhout meer mensen die zijn passie voor het honkbalspel delen. Collega coach Folkwin Lautenslager kwam eind april nog op bezoek in USA, alwaar de twee heren samen konden genieten van de Atlanta Braves en de honkbalschool van Johnson. En die vriendschap is ontstaan tijdens hun ontmoetingen op het sportpark De Slotbosse Toren, tijdens de BATC.
Waar de wederzijdse waardering van coach en organisatie ieder jaar toenam, heeft Johnson mede geholpen bij de totstandkoming van deze jaarlijkse happening. Al is er wel het nodige veranderd sinds de eerste editie in 2013. Johnson: ‘Het eerste jaar hadden we nog vijftien spelers. Volgens mij werd iedereen toegelaten die zich opgegeven had. Los van het werken met z’n grote ploeg, kwamen er ook nog honkballers op af die je moest vertellen hoe ze eigenlijk in het slagperk moesten staan. Het niveau van de aanwezige honkballers is in de daarop volgende edities veel hoger geworden. Dat geldt zeker voor de jonkies van tien jaar. Kijk naar Bruno Kramer, een huidige speler van mijn Bombers. Hij sloeg tegen de Admirals op twee slag een schitterende honkslag. Dat zou in het eerste jaar echt niet zijn gebeurd.
Met de komst van BATC Sotball en de U14 competitie heeft de BATC nog meer draagvlak gecreëerd. Johnson: ‘Met het toevoegen van de meisjes verliezen wij misschien ons oefenterrein, maar is dit wel een evenement voor de hele familie geworden. Ik hoorde mijn dochter Kehisha en haar teamgenoten zaterdag al praten over de disco van maandagavond. Dat laat maar eens zien hoe in ons gezin naar het hele toernooi wordt uitgekeken.’
Maar what about the future? Als het aan KJ ligt zou hij nog dolgraag een U16 toernooi op het hoofdveld zien gebeuren. Alhoewel, misschien is het meer voor zijn zoon Deanté. ‘Toen hij hoorde dat we weer naar Oesterhowd gingen, vroeg hij aan mij of Paul geen klusje voor hem had. Nu is hij bench coach bij de Vikings en heeft het ook nog eens enorm naar zijn zin. Niettemin zou 2017 volgens de Amerikaan de ultieme kans zijn om zo’n toernooi te doen slagen. ‘Je kunt alle jongens van het eerste jaar BATC nu nog samenbrengen. Weer een nieuw niveau en ik weet zeker dat alle BATC-bekenden weer terug zullen keren als ze horen dat ze nogmaals aan dit toernooi deel kunnen nemen.
Stel nu dat we Paul Bun een jaar vrijaf zouden geven en KJ zelf toernooi-directeur zou zijn? ‘Ik zou als eerste een fatsoenlijke lichtinstallatie laten plaatsen’, aldus de lachende coach. ‘Spelen met licht geeft dit toernooi nog een extra dimensie. En ik zou voor wat extra zitplaatsen op Esri park zorgen. Als ik nu tijdens wedstrijden langskom, is het voor mij bijna een onmogelijke opgave om een zitplaatsje te vinden. Al is het maar een tijdelijke tribune. Dan kan ik daar ook eens rustig genieten van het honkbal zonder te hoeven staan.’