Castle Yard Chronicle

Nummer 6 MMXVI


Bull-Pen 4.6

by BATC Baseball
Ben ik een oude lul geworden? De afgelopen maanden begon ik steeds meer aan mezelf te twijfelen. Ik voelde me altijd jong, one of the guys, iemand die op papier al de dertig is gepasseerd, maar zich nog altijd achttien voelt. Maar ja, als je hoort dat je een bij een nieuwe werkgever aan de slag kan omdat ‘je toch wat ouder’ bent, begon er vorige week toch iets te knagen. En na deze week op de Battle At The Castle weet ik het zeker. Ik ben definitief geen jonkie meer. Waar het kwartje viel? Toen ik wedstrijden van de U12 zat te bekijken. Ik zag een Duitse catcher van twaalf jaar vanaf zijn knieën naar het tweede honk gooien. Ik bezweek bijna van de 12-6 curveball van een elf jarige jochie uit Haarlem en ik zag een tien-jarige Zweed met een homerunswing a la ‘Big Papi’. Oudere generatie…..help mij? Waar heb ik de slag gemist? In ‘mijn tijd’ (wat klinkt dat meteen lekker oud), was de coach dolgelukkig als de achtervanger de bal zonder stuit naar twee kon gooien. een curveball gooien? ik vond een rechte al moeilijk genoeg. En een homerunswing? Die zag we op een blauwe maandag op televisie voorbij komen, maar veel te weinig om zelf goed uit te kunnen voeren. Nieuwe foto bullpenJa, ik weet het, the times are changing. Maar niet voordat ik één aspect van deze nieuwe honkbalgeneratie wil aanstippen. Heren, of eerder, beste jongens: ook pijn hoort bij het honkbal. Mentaal, want een slagman faalt doorgaans meer normaal dan dat hij succes heeft, maar ook fysiek. Ja, je krijgt weleens een bal tegen je schouder en een bal op je enkel slaan kan ook voorkomen. Maar daar leer je van. Sterker nog: je wordt er een betere honkballer van. Eentje die niet zo snel bij de pakken neer gaat zitten en om het minste of geringste naar zijn mamma loopt voor een knuffel of haar portemonnee omdat je de fles met drinken van thuis bent vergeten. Dat brengt me op het laatste punt van de laatste column. Jonge honkbalgekken: willen jullie per direct stoppen met de aanschaf van elleboog, pols en enkelbescherming tijdens het slaan. Ik weet het, de stoere profs uit Amerika gebruiken het ook. Maar zij krijgen er voor betaald en moeten dat ook nog het liefst 162 wedstrijden volhouden. Krijg eens een bal op je lichaam, dan weet je ten minste hoe het voelt. Bescherming mag, maar overdrijven is ook een kunst. Wil je voortaan veilig honkballen, ga dan in een catcherkostuum aan slag staan!